آیا قرص پروبیوتیک از پوسیدگی دندانی جلوگیری می‌کند؟
طبق یافته‌های یک مطالعه جدید که در ژورنال میکروبیولوژی کاربردی و محیطی (Applied and Environmental Microbiology) منتشر شده است، در آینده نزدیک تنها با مصرف مکمل‌های ویژه‌ای می‌توان از فعالیت‌های باکتری‌های ناخواسته جلوگیری کرد و پوسیدگی دندانی را کنترل نمود.
در سال‌های ۲۰۱۲-۲۰۱۱، پوسیدگی دندانی. %۹۱ بزرگسالان ۶۴-۲۰ ساله ایالات متحده را تحت تأثیر قرار داد. مصرف غذاها و نوشیدنی‌های حاوی قند، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان و عدم مراجعه منظم به دندانپزشک به وخیم شدن وضعیت سلامت دهان و دندان این افراد انجامید.
برای آنکه دهان و دندان، سالم باشد، لازم است که PH دهان در سطح خنثی باشد. مقدار زیاد اسید سبب ایجاد پوسیدگی دندانی و دیگر بیماری‌ها می‌شود. وجود اسید در دهان سبب می‌شود که باکتری‌ها و میکروب‌های روی دندان، اسید بیشتری تولید کنند و اسید به نوبه خود مینای دندان را حل می‌کند.
پژوهشگران دانشکده دندان‌پزشکی دانشگاه فلوریدا (FU) به رهبری Robert Burne و Marcelle Nascimento که هر دو PhD هستند، تحقیقی را انجام دادند تا بدانند چه عاملی سبب افزایش PH می‌شود.
طبق این پژوهش، گونه جدیدی از باکتری‌ها می‌توانند باکتری‌ها و میکروب‌های بد را تحت کنترل خود در آورند. این یافته، راه را برای مصرف پروبیوتیک‌ها جهت جلوگیری از پوسیدگی دندانی هموار می‌کند.
نگه داشتن PH متعادل در محیط دهان
طبق پژوهش قبلی که توسط نویسندگان مقاله کنونی انجام گرفت، مشخص شد که دو ترکیب اصلی شکسته می‌شوند و تولید آمونیاک می‌کنند که این عامل سبب خنثی سازی اسید دهان می‌شود.
این دو ترکیب اصلی اوره و آرژینین هستند. اوره ترکیبی است که در دهان همه افراد ترشح می‌شود و آرژینین یک اسید آمینه است.
طبق یافته محققین، در دهان افرادی که پوسیدگی دندانی ندارند یا میزان بسیار کمی پوسیدگی دندانی دارند نسبت به آن‌هایی که پوسیدگی دندانی زیادی دارند، ترکیب آرژینین بهتر شکسته شد و آمونیاک تولید می‌شود.
پژوهشگران می‌دانستند که باکتری‌های خاصی مسؤول شکستن و تجزیه این ترکیبات هستند اما نمی‌دانستند که کدام باکتری‌ها، این کار را بهتر انجام می‌دهند و یا اینکه این امر چگونه از پوسیدگی جلوگیری می‌کند.
بخشی از پاسخ به این پرسش گونه ناشناخته‌ای از استرپتوکوک است که امروزه A۱۲ نام دارد.
نمونه‌هایی از پلاک دندانی، باکتری‌ها و میکروب‌هایی که روی سطح دندان‌ها رشد می‌کنند و در ایجاد پوسیدگی دندانی نقش دارند، جهت مطالعه محققین جمع‌آوری شد.
حدود ۲۰۰۰ باکتری غربالگری شد تا باکتری‌های مورد نظر پیدا شود. پژوهشگران ۵۴ باکتری را که آرژینین را متابولیزه می‌کنند، شناسایی کردند. از بین این موارد، A۱۲ تمام خصوصیات مورد نیاز جهت جلوگیری از پوسیدگی دندانی را داشت.
در گام بعدی، پژوهشگران توالی ژنومA۱۲ را مشخص کردند.
آن‌ها امیدوارند که براساس یافته‌های این مطالعه، روشی جهت غربالگری افرادی که ریسک بالاتری جهت پوسیدگی دندانی دارند، مشخص سازند. این روش در کنار دیگر عوامل پوسیدگی‌زا مانند رژیم غذایی، بهداشت دهان و دندان و عادات دهانی به کار گرفته خواهد شد.
Nascimento می‌گوید چنانچه بتوانند این نکته را تأیید کنند که سطح بالاتر A۱۲ سبب میزان کمتر پوسیدگی دندانی می‌شود، می‌توان از A۱۲ جهت اندازه‌گیری ریسک ایجاد پوسیدگی استفاده کرد.
باکتری‌های خوب برای مبارزه با باکتری‌های بد
Burneمی‌گوید، همان‌طور که جهت پیشبرد سلامتی از مکمل پروبیوتیک در روده استفاده می‌کنیم می‌توان راهکار مشابهی را در دهان بکار برد. وی می‌افزاید:
“می‌توان این پروبیوتیک را در بدن کودکان یا بزرگسالانی که در معرض ایجاد پوسیدگی هستند قرار داد. هر چند ممکن است نیاز باشد که چندین بار این کار انجام شود، مثلاً یکبار در طول زندگی یا یکبار در هفته، اما ایده این است که با کاربرد ارگانیسم‌های سودمند طبیعی در افراد می‌توان از زوال سلامت دهان و دندان جلوگیری نمود!”
کشف این نکته که A۱۲ با متابولیزه کردن آرژینین سبب خنثی‌سازی اسید می‌شود، تنها یافته پژوهشگران نبود. مؤلفین مقاله دریافتند که A۱۲ ، استرپتوکوک‌های موتانس (که از باکتری‌های آسیب رسان و مولد پوسیدگی‌زایی هستند) را نابود می‌کند. در مواردی که A۱۲، استراپتوکوک موتانس را نمی‌کشد با ایجاد اخلال در فرآیندهایی که توسط آن انجام می‌شود، در عمل مانع از بیماری‌زایی موتانس می‌شود.
Burne خاطر نشان می‌کند که کشت توأمان A۱۲ و استریتوکوک موتانس، از توانایی موتانس جهت رشد یا تولید بیوفیلم یا همان پلاک دندانی می‌کاهد.
استرپتوکوک موتانس، قند را متابولیزه کرده و تولید اسید لاکتیک می‌کند که این امر در ایجاد حالت اسیدی دهان و ایجاد پوسیدگی نقش دارد.
در عین حال، پژوهشگران امیدوارند که مطالعه بزرگتری ترتیب دهند تا نمونه‌های بیشتری از A۱۲ را پیدا کنند و میزان شیوع باکتری‌ها با خواص مشابه A۱۲ را در دهان افراد مشخص سازند. هر چند هنوز تا تولید پروبیوتیک دهانی راه درازی در پیش است، A۱۲ کاندید بسیار مناسبی در این زمینه است است.
