فهرست مطالب فرنکتومی ، جراحی انواع فرنوم، چسبیدن و بند لب بالا و پایین و زبان
فرنکتومی عمل جراحی سادهای است که برای برداشتن فرنوم دهان انجام میشود. فرنوم یا بند اتصالی عضلانی بین دو بافتی است که در سمت داخلی گونهها و لبها و داخل دهان و لثهها قرار دارد. فرنوم داخل دهان در دو نوع بند لب (فرنوم لبی) و بند زیر زبان (فرنوم زبانی) وجود دارد.
عمل فرنکتومی زبانی یا لبی یک جراحی سرپایی است که در کلینیکهای پیشرفته دندانپزشکی قابل انجام است. اگر نوزاد نتواند سینه مادر را نگه دارد، جراحی فرنوم باید بلافاصله پس از متولد شدن نوزاد در همان بیمارستان محل زایمان انجام شود تا مشکلی برای تغذیه نوزاد پیش نیاید. پس از مدتی هنگامی که کودک شروع به حرف زدن کرد، باید برای انجام جراحی فرنکتومی به متخصص گفتاردرمانی یا متخصص ارتودنسی مراجعه نمود. عمل جراحی فرنوم گاهی در سنین بالاتر و دوران بلوغ در زمان شروع ارتودنسی و یا بهرهگیری از درمانهای پروتز و یا پریودنتال انجام میشود. البته منظورمان این است که تمام بندهای زیر زبان به درمان نیاز دارند. ضرورت جراحی فرنوم پس از بررسی دقیق مزایا و معایب عمل تعیین میشود. اگر فرنولوم به نحو نامناسب یا در نقطهای بسیار پایین به لب بالا متصل باشد، فاصله بین دو دندان قدامی فک بالا زیاد میشود. جهت مشاوره یا رزرو نوبت میتوانید با شمارههای 26710760 – 66520980 تماس حاصل فرمایید یا از طریق تلگرام سوالات خود را مطرح فرمایید.
فرنولوم لبی ماگزیلاری به لب بالا و لثههایی متصل میشود که دقیقاً بالای دو دندان قدامی قرار دارد. اگر زبان را بین دندانها و لب فوقانی ببرید، این نوار عضلانی باریک را حس خواهید کرد.
فرنوم زبان بافتی عضلانی است که مرکز پشت زبان را به کف دهان متصل میکند. بند زیر زبان گاهی تا نوک زبان کشیده میشود و عارضه زبان گره خورده را ایجاد میکند. بیماران دچار زبان گره خورده در غذا خوردن و صحبت کردن با مشکل روبرو میشوند. فرنکتومی زبانی فقط در صورتی انجام میشود که بند زیر زبان غذا خوردن و صحبت کردن کودک را مختل کند.
فرنوم یا بند لب بافتی عضلانی است که سمت داخلی لب را به مرکز لثههای بین دو دندان قدامی فک بالا متصل میکند. این فرنوم باعث فاصله دار شدن دو دندان قدامی میشود و با کشیدن لثه از روی استخوان فک به تحلیل لثه نیز دامن میزند.
فرنوم لبی بزرگی که بین دو دندان شیری ثنایا قرار میگیرد و تا برآمدگی کام بالا رفته است در خردسالان شیوع بالایی دارد. فرنوم فاصله زیادی را بین دندانهای پیشین ایجاد میکند. این حالت کاملاً طبیعی است. فضای باز جای کافی را برای رویش دندانهای دائمی در حوالی 6 تا 7 سالگی نگه میدارد. جهت رشد استخوان فک بالا رو به سمت پایین است و لثه و استخوان لثوی نیز به موازات رشد کردن صورت کودک بلندتر میشود. وجود فرنولوم بین دندانها آنها را به تدریج و همگام با پایین آمدن دندان جابجا میکند.
دندانپزشکان معمولاً به والدین توصیه میکنند که تا زمان درآمدن دو دندان دائمی قدامی فک بالا تصمیمی برای درمان فرنوم لبی نگیرند؛ چون ممکن است فاصله بین دندانها پس از درآمدن دندانهای دائمی بسته شود. در غیر این صورت میتوان با ارتودنسی وضعیت دندانها را اصلاح کرد و فاصله ناشی از بند لب را بست. چنانچه بند لب باعث درد گرفتن لثه و لب بالای خردسالان شود، جراحی فرنکتومی لب انجام میشود.
در صورت تمایل به دریافت اطلاعات بیشتر درباره فرنکتومی و مطرح کردن سوالات خود بهترین کار این است که با دندانپزشک مشورت کنید. متخصص دندانپزشکی راهنماییهای لازم را در خصوص روش انجام فرنکتومی ارائه میدهد.
پزشک در عمل فرنکتومی نوار بافتی (فرنوم لبی یا زبانی) را برمیدارد که کنار زبان را به کف دهان یا لب پایین یا بالا را به لثه متصل میکند. برش فرنوم را میتوان به روش فرنکتومی یا فرنولوپلاستی (جراحی فرنوم لب و زبان) انجام داد.
فرنکتومی یا فرنولوپلاستی لبی و زبانی تحت بیحسی موضعی انجام میشود و زخم در صورت لزوم با نخ کات گوت یا مواد دیگر بخیه زده میشود. پزشک از بیمار میخواهد که پس از عمل مواد غذایی نرم میل کند و 7 تا 10 روز بعد برای بررسی وضعیت مراجعه کند.
تمیز نگه داشتن ناحیه درمان شده بسیار مهم است و بیمار باید ناحیه را با دهانشویههای ملایم آب نمک بشوید تا دوران بهبود در نهایت ایمنی سپری شود. بیمار در صورت امکان باید دندانها را با احتیاط با مسواک نرم مسواک بزند تا پلاک چسبیده روی دندانها را پاک کند. بخیهها معمولاً جذبی است و نیازی به کشیدن ندارد. دوران بهبود یک تا سه هفته طول میکشد، بنابراین در این مدت باید هنگام غذا خوردن احتیاط کرد و از خوردن غذاهای سفت اجتناب نمود.
هزینه عمل فرنکتومی متغیر است و به پیچیدگی عمل و مدت زمان آن بستگی دارد. دندانپزشک طرح درمانی کامل را به صورت مکتوب در اختیار بیمار میگذارد و هزینه درمان را در جلسه مشاوره اعلام میکند.
خونریزی از عوارض گریزناپذیر تام عملهای جراحی محسوب میشود، اما فرنکتومی عملی جزئی است و بیماران برخوردار از سلامت جسمی مناسب با عوارض جدی روبرو نمیشوند.