سيلانت هاي دنداني، مانند سدي هستند که از بروز پوسيدگي جلوگيري مي کنند. سيلانت ها نوعي ماده دندانپزشکي هستند که روي سطوح جونده دندان هاي خلفي دهان (آسياي کوچک و بزرگ) قرار مي گيرند. يعني جايي که احتمال بسيار زيادي براي پوسيدگي وجود دارد.
با استفاده منظم از نخ دندان و مسواک، ذرات غذايي و پلاک دنداني از سطوح صاف دندان ها زدوده مي شود. اما پرزهاي مسواک قادر نيست به عمق تمام فرورفتگيها و شيارهاي سطح جونده دندانها نفوذ کند و باقي مانده غذايي و پلاک دنداني را از آنها بزدايد. سيلانت ها اين نواحي مستعد پوسيدگي يعني شيارها و فرو رفتگي هاي سطح جونده دندان ها را مي پوشانند. در نتيجه امکان باقي ماندن ذرات غذايي و پلاک دنداني روي سطح جونده دندان ها کاهش مي يابد.
دندانپزشک به راحتي سيلانت را روي انامل (ميناي) دندان قرار مي دهد. سيلانت به طور مستقيم به دندان باند شده، سخت و محکم ميشود. اين ماده رزيني به فرورفتگي ها و شيارهاي سطح جونده دندان خلفي ( پيت و فيشور) متصل و باند مي شود. مي توان گفت سيلانت به مصابه يک سد محافظ عمل مي کند و انامل را در برابر اسيد و پلاک دنداني محفوظ مي دارد. تا زماني که سيلانت بصورت يکپارچه و دست نخورده روي سطح دندان باقي بماند، سطح جونده دندان در برابر پوسيدگي محافظت خواهد شد. سيلانت ها نيروي حاصل از جويدن را تحمل مي کنند و تا ممکن است تا سالها بصورت دست نخورده باقي بمانند.
نکته مهم اين است که پس از قرار گيري سيلانت روي دندان، بايد چون گذشته بطور مرتب به دندان پزشک مراجعه کنيد. دندانپزشک سيلانت را بررسي ميکند و چنانچه تشخيص دهد، سيلانت در بعضي از نواحي يکپارپگي خود را از دست داده، دوباره آن را به روي سطح دندان قرار خواهد داد.
از آنجا که پوسيدگي در پيت و فيشورهاي دندان از سنين کودکي آغاز مي شود، کودکان و نوجوانان مهمترين گروه هدف جهت درمان پيشگيرانه قرار دادن سيلانت روي دندان هستند. هر چند بزرگسالان نيز مي توانند بنا به صلاحديد دندانپزشک از مزاياي اين درمان بهره مند شوند.
(سردبير علمي سيمادنت: چنانچه دندانپزشک شما، خمير دنداني را معرفي کرد، با اطمينان مي توانيد از آن استفاده کنيد)