تفاوت ارتودنسی با لمینت | کامپوزیت

انتخاب ارتودنسی یا درمان لمینت | کامپوزیت یکی از مهم‌ترین دغدغه‌ها برای افرادی است که با مشکلاتی اعم از ناهنجاری‌های خفیف و پیشرفته‌ فک و دندان دست و پنجه نرم می‌کنند. خبر خوب این که این متدهای درمانی تقریبا می‌توانند به عنوان مکمل مورداستفاده قرار گیرند و نتایج درخشانی را در بهبود وضعیت فک و دندان به وجود آورند. انتخاب بین این درمان‌ها و یا استفاده هم‌زمان از این روش‌ها، نیاز به تجربه‌ متخصص ارتودنسی و آگاهی کامل بیماران دارد. در این مقاله قصد داریم مهم‌ترین معیارهای تشخیص لمینت، کامپوزیت و یا ارتودنسی را بیان کنیم؛ با ادامه مقاله همراه ما باشید.

مقایسه‌ عملکردی ارتودنسی و لمینت | کامپوزیت

ارتودنسی و کامپوزیت | لمینت متدهای درمانی متفاوتی هستند که در اکثر مواقع می‌توانند به عنوان مکمل در کنار هم استفاده شوند و هر یک بخشی از سلامت و زیبایی دندان و فک را در افراد تأمین کنند. بهترین راه برای تشخیص این که کدام راه درمانی مناسب است، شناخت کلی از عملکرد هر یک از آن‌ها است. درمان ارتودنسی به اصلاح ناهنجاری‌های فکی و دندانی می‌پردازد و معمولاً در سنین کودکی و نوجوانی انجام می‌شود. این روش با استفاده از براکت‌ها و سیم‌های فلزی یا سرامیکی، دندان‌ها را به‌تدریج به موقعیت مناسب خود هدایت می‌کند. نتیجه نهایی ارتودنسی نه‌تنها بهبود زیبایی دندان‌ها است، بلکه می‌تواند ویژگی‌های عملکردی دهان مانند جویدن و گفتار را نیز بهبود بخشد. این روش معمولاً به صورت تدریجی و در مدت‌زمان طولانی انجام می‌شود و نیاز به جلسات مرتب برای تنظیم و بررسی دارد. براین‌اساس در مواردی که بیمار با محدودیت زمانی مواجه نباشد بهترین گزینه‌ی درمانی خواهد بود.

در مقابل، ونیر لمینت یا کامپوزیت یک درمان زیبایی است که برای بهبود برخی لب‌پریدگی‌ها، ترک‌ها و بدرنگی‌های دندان مورداستفاده قرار می‌گیرد. در این روش پوسته‌ نازکی بر روی دندان‌ها قرار می‌گیرد و باعث تغییرات چشمگیری در ظاهر افراد خواهد شد. درمان لمینت و کامپوزیت در یک یا دو جلسه انجام می‌شود و نسبت به ارتودنسی، درمانی بسیار سریع به‌حساب می‌آید. همچنین در برخی ناهنجاری‌های ضعیف و رفع فواصل کم بین‌دندانی می‌توان از لمینت استفاده کرد. براین‌اساس باتوجه‌به نیاز بیمار و تشخیص دندانپزشک، درصورتی‌که محدودیت زمانی وجود داشته باشد می‌توان از لمینت‌ یا کامپوزیت‌های دندانی استفاده کرد.

از مهم‌ترین موارد استفاده‌ ارتودنسی دندان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

-جلوگیری از ایجاد پوسیدگی دندان‌ها

-بهبود فاصله‌ی بین‌دندانی

-بازگردانی دندان‌های کج و خارج از موقعیت استاندارد

-بهبود لبخند، جویدن و صحبت‌کردن

-جلوگیری از ساییدگی و آسیب به دندان‌های دفرمه

-جلوگیری از ایجاد عفونت لثه در اثر انحراف‌های شدید فک و دندان

-پیشگیری از افزایش ترک دندان

-اصلاح دفورمیتی‌های جزئی دندان‌ها

-اصلاح طرح لبخند

-جلوگیری از پوسیدگی دندان

در این مرحله بیمار برای اولین‌بار به متخصص لمینت مراجعه می‌کند و تاریخچه پزشکی و دندانی خود را ارائه می‌دهد. دندانپزشک پس از معاینه کامل دهان و دندان‌ها و لثه‌ی بیمار نیازهای زیبایی مراجع را ارزیابی می‌کند. در این مرحله بنا بر تشخیص متخصص لمینت دندان، تصاویر رادیوگرافی (X-ray) برای بررسی عمیق دندان و فک مورداستفاده قرار خواهد گرفت. نکته‌ی بسیار مهم در این بخش، لزوم بهداشت و سلامت عمومی دهان و دندان است. براین‌اساس افرادی که دارای پوسیدگی و اختلالات کلی و جزئی هستند لازم است نسبت به درمان آن اقدام کنند.

در مرحله‌ی برنامه‌ریزی، دندانپزشک با استفاده از نرم‌افزارهای طراحی لبخند (Digital Smile Design) شکل نهایی درمان را به فرد نمایش خواهد داد. فرد متقاضی در این مرحله لازم است درباره ی شرایط خاص خود و فرم و رنگ لمینت مورد نظر، با درمانگر به تفاهم سلیقه برسد. ارائه‌ی کامل شرایط متقاضی و بیان تمام سلایق و اولویت‌ها باعث کسب بهترین نتیجه‌ی درمانی خواهد بود.

در این مرحله دندانپزشک بر اساس مشاهدات دقیق، برای ایجاد فضای مناسب، لایه‌ای نازک به ضخامت 0.5 تا 1 میلی‌متر از سطح دندان را تراش خواهد داد. این کار در اصطلاح “فرز ردن” (Tooth Reduction) نامیده می‌شود. پس از این مرحله از دندان‌ها غالبگیری انجام می‌شود که می‌تواند به‌صورت دستی و یا دیجیتالی باشد. در کامپوزیت نیاز به غالبگیری نیست بعد از تراش دندان و شست‌وشوی آن‌ها مواد رزینی با برس کوچکی روی دندان گذاشته می‌شود و دندانپزشک فرم‌دهی دندان‌ها را آغاز می‌کند، سپس با استفاده از اشعه کامپوزیت را مستحکم می‌کند. ناگفته نماند تراش دندان‌ها در کامپوزیت کمتر از میزان تراش در لمینت است.

در این مرحله قالب‌های تهیه شده به آزمایشگاه دندانپزشکی فرستاده می‌شوند تا لمینت‌ها ساخته شوند. این فرایند معمولاً یک تا دو هفته طول می‌کشد. در این فاصله‌ی زمانی، بنا بر تشخیص دندانپزشک می‌توان از لمینت‌های موقت برای حفظ زیبایی بیمار استفاده کرد. یکی از مهم‌ترین نکات در این مرحله، توجه به فرامین درمانگر و عدم استفاده از غذاهای رنگی است.

در جلسه تکمیلی، دندانپزشک لمینت‌های آماده را بر روی دندان نصب می‌کند و با استفاده از مواد چسبنده (Bonding Agent) آنها را به دندان‌ها می‌چسباند. در این مرحله دندان‌پزشک تنظیمات نهایی را انجام می‌دهد تا مطمئن شود لمینت‌ها به‌درستی روی دندان‌ها قرار گرفته‌اند. برای کامپوزیت با دستگاه مخصوص دندان‌ها پولیش داده می‌شود تا سطح آن‌ها یک‌دست و براق شود.

پس از اتمام کار و نصب لمینت روی دندان‌ها، دندان‌پزشک توصیه‌های مهمی را در خصوص افزایش عمر لمینت‌ – کامپوزیت به بیمار خواهد داد. معمولا دریافت‌کنندگان لمینت – کامپوزیت لازم است از مصرف غذاهای سفت و چسبناک خودداری کنند.

• نصب براکت‌ها

پس از تأیید طرح درمان، دندانپزشک براکت‌ها را روی دندان‌ها نصب می‌کند. این کار شامل تمیزکردن دندان‌ها، استفاده از چسب مخصوص و قرار دادن براکت‌ها در موقعیت مناسب است. پس از نصب، سیم‌های ارتودنسی به براکت‌ها وصل می‌شود و به کمک باندهای مخصوص، دندان‌ها به‌تدریج به موقعیت صحیح خود هدایت می‌شوند. در این مرحله نصب براکت‌ها ممکن است کمی ناراحتی کننده باشد، اما این ناراحتی معمولاً پس از چند روز کاهش می‌یابد.

• نصب براکت‌ها

پس از تأیید طرح درمان، دندانپزشک براکت‌ها را روی دندان‌ها نصب می‌کند. این کار شامل تمیزکردن دندان‌ها، استفاده از چسب مخصوص و قرار دادن براکت‌ها در موقعیت مناسب است. پس از نصب، سیم‌های ارتودنسی به براکت‌ها وصل می‌شود و به کمک باندهای مخصوص، دندان‌ها به‌تدریج به موقعیت صحیح خود هدایت می‌شوند. در این مرحله نصب براکت‌ها ممکن است کمی ناراحتی کننده باشد، اما این ناراحتی معمولاً پس از چند روز کاهش می‌یابد.

• پایان درمان و برداشتن براکت‌ها

پس از رسیدن به نتایج مطلوب، براکت‌ها برداشته می‌شوند. این فرایند به‌وسیله ابزار خاصی انجام می‌شود و معمولاً سریع و بدون درد است. پس از برداشتن براکت‌ها، دندان‌ها تمیز می‌شوند و در صورت نیاز ترمیم‌هایی انجام می‌گیرد تا بهترین ظاهر ممکن ایجاد شود.

چه کسانی باید از ارتودنسی استفاده کنند؟

1- افرادی که دارای ناهنجاری در ردیف دندان (Malocclusion)

2- افراد دارای دندان‌های شلوغ یا نزدیک به هم (Crowded Teeth)

3- افراد دارای فاصله‌های زیاد بین دندانی (Gaps Between Teeth)

4- افراد با جلوزدگی دندان‌های فک بالا (Overbite)

5- افراد با بیرون زدگی دندان‌های فک پایین  (Underbite)

6- افراد دارای دندان‌های چرخیده (Rotated Teeth)

7- افرادی با اختلالات فکی (Jaw Problems)

8- افرادی که به طور خاص به دنبال زیبایی چهره و لبخند خود هستند. (Esthetic Concerns)

9- افرادی که دارای مشکلات ساییدگی غیر طبیعی دندان‌ها و یا مشکلات لثه هستند.

چرا برخی افراد لمینت | کامپوزیت را به ارتودنسی ترجیح می‌دهند؟

اگرچه تمام درمان‌های دندانپزشکی در جای خود مفید و لازم هستند، اما برخی افراد بنابر دلایل شخصی و غیرواقعی اقدام به حذف و انتخاب یکی از درمان‌ها می‌کنند. علت اجتناب برخی افراد از ارتودنسی، طول مدت درمان، تغییر ظاهر دندان‌های تحت درمان و همچنین تصوری غلط از هزینه‌ ارتودنسی یا لمینت – کامپوزیت است.

مدت درمان ارتودنسی به طور کل بلندمدت است و البته با نتایجی که برای دندان به همراه خواهد داشت می‌توان علت زمانی آن را به‌خوبی درک کرد. ارتودنسی اگرچه درمانی قدیمی در دندانپزشکی است اما در طول تاریخ باتوجه‌به خواست متقاضیان بهینه شده و امروز باوجود درمان‌هایی چون ارتودنسی نامرئی دیگر هیچ نگرانی بابت شکل ظاهر دندان‌های تحت درمان وجود نخواهد داشت.