کودک و دندان درآوردن
با اینکه نوزادان در هنگام تولد، معمولاً دندان قابل رؤیت، در دهانشان دیده نمی‌شود اما در اکثر موارد در 7-4 ماهگی شروع به دندان درآوردن می‌کنند. کودکان معمولاً در پایان 3 سالگی سری کامل 20 تایی دندان‌های شیری را دارا هستند.
در زمان رویش دندان‌ها، بعضی از کودکان علایمی چون بی‌قراری، بی‌خوابی، تحریک‌پذیری، از دست دادن اشتها و یا افزایش خارج شدن بزاق از دهان را نشان می دهند. اسهال، راش پوستی ( قرمزی وسیع پوستی ) و تب از علایم نرمال دندان درآوردن کودک نیست. اگر نوزاد شما هنگام دندان در آوردن اسهال یا تب داشت و یا حالت بی‌قراری وی ادامه پیدا کرد حتماً به پزشک مراجعه کنید.
ایجاد ضایعات در لثه و یا حساس شدن آن در زمان دندان درآوردن کودک، ممکن است دیده شود. برای تسکین این وضیعت، با انگشت تمیز، قاشق کوچکی که خنک شده است و یا گاز استریل مرطوب، به آرامی لثه کودک را ماساژ دهید. حلقه‌های پلاستیکی که مخصوص تسکین درد حاصل از دندان درآوردن هستند نیز می‌توانند مورد استفاده قرار بگیرند. جویدن این حلقه‌های پلاستیکی به کاهش درد و ناراحتی حاصل از رویش دندان کمک می‌کند. پزشک یا دندانپزشک شما ممکن است پستانک یا حلقه پلاستیکی مختص دندان درآوردن را به شما توصیه کنند.
سازمان غذا و دارو به والدین و مسئولین مراقبت از خردسالان توصیه می‌کند که از محصولات بنزوکائین برای خردسالان زیر 2 سال استفاده نکنند مگر آنکه بنا به توصیه و تحت مراقبت یکی از اعضای مجرب حوزه سلامت انجام شود.
بنزوکائین، یک ماده بی‌حسی است که بدون نسخه به فروش می‌رسد. اسامی تجاری آن به شرح زیر است:Anbesol ، Hurricaine، Orajel، Baby Orajel، Ora base. بنزوکائین با ایجاد اختلالی نادر اما بسیار مهم – که گاهی کشنده نیز هست – مرتبط است. این اختلال مت هموگلوبینمیا methemoglobinemia نام دارد که در آن مقدار اکسیژنی که توسط جریان خون انتقال می‌یابد به طرز فاحشی کاهش می‌یابد.
لازم است پس از رویش اولین دندان کودک، وی را برای معاینه نزد دندانپزشک ببرید. اولین ویزیت دندانپزشکی کودک نباید بیش از تولد یک سالگی به تعویق بیفتد.
