صفحه نخست 
دانستنی ها 
گالری تصاویر 
پرسش و پاسخ 
ارتباط با ما 
متخصص ارتودنسی 
مکیدن انگشت دست و پا در کودکان | عوارض دندانپزشکی
عناوین
فهرست مطالب عوارض دندانپزشکی مکیدن انگشت دست و پا در کودکان
به دهان بردن انگشت شست و مکیدن آن عادت طبیعی تمام کودکان است که تا سال‌ها نیز ترک نمی‌شود. مکیدن انگشت شست واکنشی طبیعی در کودکان است که ممکن است سودمند یا مضر باشد. مکیدن انگشت شست یا دیگر انگشتان دست و پا و مکیدن پستانک یا اشیاء دیگر احساس امنیت یا شادی به نوزادان می‌دهد و کمک می‌کند تا جهان پیرامون خود را بهتر بشناسند. خردسالان با مکیدن خود را آرام می‌کنند و به خواب شیرین فرو می‌روند. اکثر نوزادان این عادت بی‌ضرر را قبل از دو سالگی بدون هیچ نگرانی یا مداخله‌ای کنار می‌گذارند، در این بین عادت مکیدن آنقدر در برخی کودکان شدید یا پرتکرار می‌شود که به یک مشکل دندانی و اجتماعی تبدیل می‌شود.
اگر نگران آن هستید که عادت مکیدن انگشت شست به دندانهای فرزندتان آسیب بزند، حتماً با دندانپزشک اطفال مشورت کنید. برخی کودکان صرفاً پس از گفتگویی دوستانه با دندانپزشک متقاعد می‌شوند که این عادت را کنار بگذارند، توصیه‌های دندانپزشک از نصایح والدین می‌تواند تاثیرگذارتر باشد. اما اگر کودک با نصیحت کردن قانع به ترک عادت مکیدن انگشت نشد، متخصصین ما در کلینیک تخصصی دندانپزشکی سیمادنت استفاده از گاردها یا محافظ‌های مخصوص یا دیگر وسایل دندانی را توصیه می‌کنند؛ بریس ثابت سقف دهان وسیله دهانی مخصوصی است که مانعی فیزیکی برای مکیدن انگشت ایجاد می‌کند و معمولاً باعث می‌شود این عادت ظرف چند ماه ترک شود. اگر هر سؤالی درباره راهکارهايی که ما می‌توانيم برای کمک به شما ارائه کنيم داشته باشيد و يا برای تعيين وقت ملاقات با متخصصين ما می‌توانيد از طريق شماره 26710760 – 66520980 با ما تماس حاصل فرماييد یا از طریق تلگرام سوالات خود را مطرح فرمایید.
نوزادان واکنش‌های مکیدن طبیعی دارند که باعث می‌شود کودک انگشت شست یا هر یک از انگشتان را وارد دهان کند، این واکنش گاهی حتی پیش از تولد شروع می‌شود. از آنجایی که عادت مکیدن احساس امنیت و آرامش به کودک می‌دهد، در نهایت به عادتی تبدیل می‌شود که کودک برای آرام کردن یا به خواب رفتن به آن روی می‌آورد.
بسیاری از کودکان عادت مکیدن انگشت دست و پا را خود به خود در دوران نوپایی، بین 2 تا 4 سالگی، ترک می‌کنند. آن گروه از کودکانی که همچنان این عادت را دارند، با ورود به مدرسه و تحت تاثیر تمسخر همسالانشان سرانجام دست از مکیدن انگشت برمی‌دارند. البته به خاطر داشته باشید که حتی کودکانی که این عادت را ترک کرده‌اند، ممکن است در اثر اضطراب و نگرانی دوباره به این عادت گرایش پیدا کنند.
مکیدن انگشت شست معمولاً تا زمان درآمدن دندانهای دائمی نگران کننده نیست؛ اما پس از آن بر سقف دهان (کام) یا مرتب بودن دندان‌ها اثر می‌گذارد. اگر کودک انگشت را با شدت مک بزند، بیشتر از حالتی به دندان‌ها آسیب وارد می‌شود که کودک صرفاً انگشت را بی حرکت در دهان قرار دهد.
مکیدن انگشت شست و پستانک می‌تواند به دندان‌ها آسیب می‌زند. در ادامه بعضی از عوارض ناشی از مکیدن طولانی مدت پستانک یا انگشت شست را بررسی می‌کنیم.
پستانک در اندازه‌ها و شکل‌های مختلف وجود دارد که اکثر آن‌ها مناسب نگه داشتن در دهان نیستند. بنابراین میکدن پستانک یا انگشت شست به مرور باعث بروز اختلال در فک‌های در حال رشد می‌شود.
بسیاری از والدین سعی می‌کنند تا فرزندشان را با آغشته کردن پستانک به عسل یا خوراکی شیرین دیگری آرام کنند. باکتری‌های دهان از مواد قندی تغذیه می‌کنند و اسیدهای مخربی را تولید می‌کنند. این اسیدها به مینای دندان حمله می‌کنند و در نتیجه دندان کودک دچار پوسیدگی یا کرم خوردگی می‌شود.
ساختارهای داخل دهان در دوران کودکی بسیار منعطف هستند؛ بنابراین مکیدن طولانی مدت پستانک یا انگشت شست باریک شدن سقف دهان را در پی دارد؛ چون کام منعطف شکل شیء مکیده شده را به خود می‌گیرد. باریک شدن کام به نوبه خود عوارض دیگری را در دندانهای در حال رشد ایجاد می‌کند.
دندان در حال رشد به دلیل مکیدن انگشت شست و پستانک کج می‌شود و ظاهر نازیبایی پیدا می‌کند. به علاوه مکیدن انگشت شست و پستانک در سنین بالاتر احتمال نیاز به ارتودنسی را افزایش می‌دهد. شایع‌ترین نشانه‌های دندانی مربوط به مکیدن اشیاء غیرخوراکی عبارت است از:
مکیدن غیرفعال کمتر از مکیدن شدید و همراه با صدا مضر است. مک زدن شدید به زخم شدن دهان می‌انجامد.
در بعضی موارد، به ویژه اگر فرزندتان برای جلب توجه شما انگشت خود را می‌مکد، کافی است که هیچ توجهی به عادت مکیدن انگشت نکنید تا کودک به تدریج این عادت را ترک کند. اما اگر نادیده گرفتن موثر نبود، یکی از روش‌های زیر را امتحان کنید:
گارد (محافظ) انگشت شست به کودکانی توصیه می‌شود که می‌خواهند عادت مکیدن انگشت شست را ترک کنند، اما ترک عادت برایشان دشوار است. این وسیله برای کودکان 3 تا 12 ساله مناسب است، بستن آن راحت است و کودک می‌تواند 24 ساعته از آن استفاده کند. گارد شست بدون ایجاد محدودیت برای بازی کردن یا استفاده از دست به تدریج باعث می‌شود که کودک این عادت را کنار بگذارد.
برای ترک عادت مکیدن انگشت از وسایل مخصوصی مانند بریس ثابت سقف دهان یا وسایل متحرک استفاده می‌شود. بریس ثابت سقف دهان وسیله فلزی کوچکی است که داخل دهان گذاشته می‌شود و به دندانهای بالا متصل می‌گردد، البته استفاده از آن هنگام خوابیدن توصیه نمی‌شود. سیم‌های نیم دایره‌ای این وسیله مانع از رسیدن انگشت به لثه‌های پشت دندانهای جلو می‌شود. با جلوگیری از این تماس کودک دیگر لذتی از مکیدن انگشت نمی‌برد و در نتیجه دیگر دلیلی برای ادامه دادن به این کار ندارد. در واقع این دستگاه غالباً در همان روز اول موثر واقع می‌شود.
